Het probleem
De uitzendbranche werkt met het 3-fasensysteem. Je start met een uitzendovereenkomst met uitzendbeding in fase A, die 78 weken duurt. In die 1,5 jaar heb je praktisch geen zekerheid. Is er geen werk, dan stopt je overeenkomst en loondoorbetaling. Ook als je ziek wordt, stopt je contract. En je pensioenopbouw start pas na 26 weken. Werk je 78 weken onafgebroken, dan stroom je door naar fase B. Die fase duurt maximaal vier jaar met 6 tijdelijke contracten. In die tijd heb je al iets meer zekerheid. Je contract stopt niet gelijk, als er geen werk is. En bij ziekte loopt je contract door. Pas na 5,5 jaar, in fase C, krijg je een vast contract. Een utopie. Ruim 80% van de uitzendkrachten blijft steken in fase A. Dit betekent dat meer dan 200.000 werkenden geen enkele zekerheid hebben. Elke dag zomaar op straat kunnen staan. Een echte baan krijgt hij nooit. Geen zekerheid, geen vast contract of goed loon. Je jobhopt van uitzendbureau naar uitzendbureau. En bent vaker pech- dan geluksvogel.
De oplossing
Iedereen heeft recht op bestaanszekerheid. Uitzicht op een vast contract met goed loon. Maar ook met fatsoenlijke pensioenopbouw. Een financiële buffer voor je oudedagsvoorziening. Want werk bepaalt niet alleen het heden, ook je toekomst. Of je nu werkt als uitzend- of flexkracht. Wij pleiten voor het inkorten van uitzendfase A: van 78 naar 26 weken. Dit versnelt het zicht op een vaste aanstelling. Ook vinden wij dat je als uitzendkracht alleen kan worden ingezet bij ziek en piek. Niet als een structurele goedkope oplossing voor de werkgever. Want een opdrachtgever stapelt steeds vaker flex- op flexcontract. In de arbeidsmarkt die wij voor ogen zien, is uitzendwerk slechts een korte opstap naar vast werk. En het inzetten van uitzendkrachten enkel toegestaan bij het tijdelijk opvullen van roostergaten. Of het kort vervangen van een ziek personeelslid. Niets meer, niets minder.