‘Ik ben in 2006 mede kaderlid geworden om te strijden tegen de WMO, de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Die is er helaas toch gekomen’, blikt Kramer misnoegd terug. Hij is namens CNV fulltime contactpersoon bij Amsta in Amsterdam. Dat biedt met haar woon- en zorgcentra, kleinschalige woonvoorzieningen en studio’s zorg aan ouderen en mensen met dementie of een verstandelijke beperking.
Kortzichtigheid
’De bejaardenhuizen gingen dicht en de verpleeghuizen werden uitgekleed, terwijl iedereen wist dat we gingen vergrijzen. Niemand deed wat en ook de vakbonden stonden aan de zijlijn. Nu gaat het echt mis, dacht ik toen. Ik heb het vanaf die tijd alleen maar verder naar beneden zien gaan. En nu zitten we met de gevolgen van de kortzichtigheid van toen: een tekort aan verpleeghuisbedden en de thuiszorg op zijn kont.’
Altijd bereikbaar
Kramer, ook voorzitter van de Ondernemingsraad, zit met zijn 65 jaar weliswaar vlak voor zijn pensioen, maar dat is niet merkbaar aan zijn inzet. Iedereen kent hem binnen Amsta. Hij is altijd bereikbaar en heeft veel online gesprekken met collega’s. ‘Ik krijg ook heel veel vrijheid van mijn werkgever.’
Geen scheidslijnen
Hij benadrukt dat hij voor iedere collega klaar staat. ‘ik denk niet in scheidslijnen. Ik ben er voor iedereen. Ik ben hun vertrouwenspersoon en vaak de bemiddelaar met een leidinggevende. En als je dat goed doet, zijn er weinig conflicten. Ik heb in al die tijd maar een keer bij de rechtbank gestaan.’
Nut van vakbondswerk
‘Mijn werk is tegelijkertijd mijn hobby. Dus ik ga zeker door tot 67 jaar’, is Kramer stellig. ‘Ondertussen ga ik wel op zoek naar een opvolger. Liefst iemand die veel jonger is en die vervolgens begeleiden en overtuigen om de functie van vakbondsconsulent uit te voeren zoals ik het doe. Ik denk dat je mensen dan laat zien wat het nut van vakbondswerk is.’
Zeggenschap
‘Ik geloof er niets van dat jongeren niet geïnteresseerd zijn. Dat zijn ze wel, ook in hun cao. We moeten dat alleen veel beter uitdragen. In de nieuwe cao VVT staat in hoofdstuk 8 iets over het goede gesprek voeren. Dat gaat over invloed en zeggenschap hebben op en over je werk en werktijden. Daar moeten we veel meer mee de boer op.’
Ondergewaardeerd
We zijn altijd maar bezig met salaris, maar niet echt over wat er verder nog in de cao staat. Ik denk dat jongeren daar wel degelijk op aanhaken. Ze willen veelal flexibeler kunnen werken.’ Kramer vindt dat het werken in zijn sector wordt ondergewaardeerd. ‘Je krijgt steeds zwaardere gevallen in de verpleeghuizen, maar ook in de thuiszorg.’
Forse werkdruk
‘Zorgmedewerkers lopen op hun tenen om iedereen maar te bedienen. Maar al die mensen moeten wel eten en onder de douche. Ga er maar aan staan.’ En dat met een forse werkdruk door ziekteverzuim en personeelstekort. ‘Onbegrijpelijk dat verzorgenden/verpleegkundigen, ondanks de zwaarte van hun beroep en opleiding, nog altijd minder verdienen dan iemand die voor de klas staat.’
foto: Evert Elzinga