De directie maakte de sluiting van de laatste twee overgebleven productielijnen in Maastricht vandaag bekend aan de medewerkers en vakbonden. Daarmee komt er een einde aan bijna 200 jaar glasgeschiedenis onder verschillende namen in Maastricht. In 2003 nam het Amerikaanse O-I de glasfabriek over. Maar de laatste jaren daalden de omzetten. Niet alleen in Maastricht overigens, ook elders in Europa werd de glasmarkt steeds moeilijker. Dat noopte de directie een jaar terug al tot sluiting van een van de Limburgse smeltovens. De andere twee productielijnen gaan nu dus ook dicht.
Te weinig, te duur
‘Het is heel treurig nieuws. Niet onverwacht maar eerder dan verwacht,’ reageert Leon van der Elsen van CNV. ‘Er werden al steeds minder kilotons aan verpakkingsglas geproduceerd’, zegt hij. ‘Dus zeg maar steeds minder kilo’s aan bierflesjes, frisdrankflessen en glazen potjes voor groenten. Maar ook waren de producten die wel geproduceerd werden veel te duur. De situatie werd daarmee onhoudbaar. Ook in Duitsland gaat een fabriek van O-I dicht.’
Plastic petflessen winnen het van glas
‘Het is op dit moment kommer en kwel in glasland’, vervolgt de CNV-onderhandelaar. ‘Er wordt steeds minder uit glas gedronken en steeds meer uit plastic. Dat komt omdat glas onterecht het imago heeft gekregen dat het niet duurzaam zou zijn. Maar dat is het juist wel. Een paar jaar geleden werd dan ook aangenomen dat de plastic petflessen het wel zouden gaan verliezen van glas. Maar het tegenovergestelde is gebeurd.’
Goed sociaal plan
Met de sluiting van de fabriek verliezen ook de laatste 221 medewerkers hun baan (216 mannen en 5 vrouwen). Een paar jaar geleden gingen 95 collega’s hen al voor toen productielijn M2 sloot. ‘We hebben destijds gelukkig een uitstekend sociaal plan kunnen afsluiten dat nu nog steeds geldig is’, zegt Van der Elsen. ‘Daarin is onder andere een ontslagvergoeding opgenomen van 2.1 keer de kantonrechtersformule. Maar dat neemt niet weg dat het leven van deze mensen nu even in scherven ligt. Uiteraard zullen we er als CNV alles aan doen om ze juridisch te ondersteunen. En als ze daar behoefte aan hebben begeleiden we ze in hun zoektocht naar een nieuwe baan.’
