Haar relatie liep al een tijdje stroef, maar het definitieve besluit om te scheiden, zag Mathilda niet aankomen. “Na een huwelijk van acht jaar zei mijn ex-man op een dag: ik weet niet of ik nog verder met je wil. Twee maanden later was hij vertrokken. De relatiebreuk maakte een enorme impact op mij, maar ook op mijn zoon die toen pas zeven jaar oud was. Ik belde huilend mijn leidinggevende op om het hem te vertellen. Ik was zo van slag.”
Mijn eigen agenda indelen
Mathilda werkte op dat moment vier dagen in de week als directeur Ambulante Dienstverlening bij Kentalis. Dit is een organisatie die onderzoek, zorg en onderwijs biedt aan mensen die slechthorend, doof of doofblind zijn, een taalontwikkelingsstoornis (TOS) of een communicatief meervoudige beperking hebben. “Doordat ik als directeur werkte, kon ik ook mijn eigen agenda indelen. Dat kwam goed uit. Zo nam een collega een aantal vergaderingen, die ik leidde, van mij over. Ook het pensioenfeestje dat ik aan elkaar zou praten voor een MT-collega, heb ik overgeslagen. Mijn hoofd stond er niet naar. Met mijn naaste collega’s en mijn managementondersteuner kon ik goed over de scheiding praten. Dat was ook heel prettig.”