Het verhaal van Peter

In de zomer van 2009 besloten Peter en zijn vrouw om uit elkaar te gaan. Dat besluit viel na een ingrijpende periode vertelt hij: “Mijn ex-vrouw had twee keer kanker gehad. De eerste keer werd bij het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker geconstateerd. Onze dochter was pas twee jaar oud. De optie voor meer kinderen zat er plotsklaps niet meer in.” Peters ex-vrouw werd beter, maar de ziekte kwam na vier jaar terug. Hij vertelt: “Bij de tweede keer merkte ik dat de ziekte ons uit elkaar dreef. We kwamen in een andere beleving terecht. De verschillen tussen ons werden veel duidelijker dan dat ze eerst waren. Toen mijn vrouw opnieuw genezen was, besloten we een punt achter onze relatie te zetten.”

Op het moment van de scheiding werkte Peter bij een middelgrote gemeente, waar hij niet meteen vertelde over zijn het besluit. Peter: “Mijn ex-vrouw en ik hadden besloten om het pas naar buiten te brengen op het moment dat ik andere woonruimte gevonden had. We wilden onze dochter, die toen acht was, beschermen. Zij wist het namelijk ook nog niet.” Peter vond redelijk snel een woning, waarna hij het nieuws deelde. “De meeste collega’s reageerden verrast, veel van hen waren ook aanwezig geweest op onze bruiloft in het mooie stadhuis.”

Invloed op het functioneren

Kort na de scheiding kreeg Peter de diagnose Asperger. Dit, in combinatie met de scheiding, zorgde voor onbegrip op zijn werk. “Mijn toenmalige leidinggevende reageerde heel begripvol, maar zijn opvolgers niet. Een leidinggevende zei letterlijk: ‘Ik heb wel wat beters te doen, dan me met jou bezig te houden.’” De scheiding, het werk en de diagnose Asperger leidde ertoe dat Peter zich ziekmeldde. “Ik zat er helemaal doorheen. Toen het wat beter ging, moest ik zonder ondersteuning weer komen werken, want een wettelijk verplicht re-integratieplan was er niet.”

De scheiding en de verwerking van zijn eigen diagnose hadden een flinke impact op Peters functioneren. Hij kreeg een slechte beoordeling. Na een periode van twee jaar ziek thuiszijn, werd Peter ontslagen. Peter: “Mijn scheiding had inderdaad invloed op mijn functioneren. We waren 17 jaar samen en zeker de periodes dat mijn ex-vrouw ziek was, waren niet gemakkelijk. Goed functioneren op mijn werk kostte moeite. Dat heeft mij mijn baan gekost.”

Heb interesse in elkaar

Inmiddels is Peter volledig arbeidsongeschikt verklaard. Wat hij zou willen zeggen tegen alle werkgevers? “Wanneer een gescheiden collega zich ziekmeldt, zorg dan

dat bijvoorbeeld de bedrijfsarts een actieve rol vervult in het helpen van de werknemer. Maak duidelijk aan de werknemer wie er verantwoordelijk is. Of het nou een vertrouwenspersoon is, de bedrijfsarts of de leidinggevende. Heb interesse in elkaar en in je werknemers. Ook op emotioneel vlak. Dat bleek in mijn geval zeer onduidelijk en droeg bij aan mijn afkeuring.”

In Peters geval kenden veel van zijn collega's ook zijn vrouw. Het steunde hem dat een aantal collega's af en toe interesse toonden. Ook achteraf waardeerde hij dat de collega's geen partij kozen.