Inge werkt jarenlang in de late dienst. ‘Hij keek ’s avonds televisie, ik ging naar mijn werk. Dat ging prima.’ Maar als zijn situatie verslechtert, groeit ook de druk op haar schouders. ‘Op mijn werk voelde ik onrust. Wat als het thuis misgaat?’
Gebrek aan begrip op het werk
Ze gaat het gesprek aan met haar werkgever, in de hoop op een rooster met meer structuur. Maar als ze haar werkgever vraagt om één vaste werkdag zodat ze zorg kan inplannen, krijgt ze nul op het rekest. ‘Flexibiliteit was belangrijker. Terwijl ik juist behoefte had aan duidelijkheid. Ik wilde geen voorkeursbehandeling, alleen iets werkbaars. Want diensten kiezen zonder te weten of je die daadwerkelijk krijgt en ondertussen wél opvang regelen, is een onmogelijke puzzel.’