Ze merkt al jaren dat er iets niet klopt, maar als de ziekte – jongdementie – definitief wordt vastgesteld, verandert hun leven volledig. Rob mag niet meer autorijden, wordt steeds meer afhankelijk van hulp en kan op den duur niet meer alleen thuisblijven. Monique: ‘Mantelzorg groeide langzaam ons leven in. Eerst ongemerkt, later 24/7.’
Werk als uitlaatklep én vangnet
Toch blijft ze werken. ‘Dat was mijn uitlaatklep. Maar makkelijk was het niet. Steeds vaker moest ik thuiswerken of afspraken afzeggen omdat Rob begeleiding nodig had. Gelukkig dacht mijn werkgever vanaf het begin mee en kon ik open bespreken wat wél en niet lukte. Mijn leidinggevende zei: “Je thuissituatie gaat voor.” Daardoor kon ik blijven doen wat ik belangrijk vond, zorgen én blijven werken.’