Vakbonden eisen dat kabinet WIA-hardheden aanpakt

Over het witboek

In het witboek staan de belangrijkste WIA-hardheden genoemd. De belangrijkste is dat wanneer een zieke werknemer volgens het UWV minder dan 35% arbeidsongeschikt is, het recht op een uitkering vervalt. De gedachte bij de invoering van de WIA, in 2006, was dat deze groep werknemers wel aan het werk zou blijven. Uit de praktijk blijkt alleen dat minder dan 50% van deze groep werkt. Daarnaast is de manier waarop het UWV beoordeelt hoeveel iemand nog kan werken te theoretisch en te ver van de praktijk. Zo worden er functies genoemd die de zieke werknemer fysiek wel kan uitvoeren, maar kijkt het UWV niet naar opleiding en ervaring.

Regelgeving staat af van de werkelijkheid

CNV-bestuurder Jan Pieter Daems: ‘De huidige regelgeving gaat uit van theoretische modellen die niet aansluiten op de werkelijkheid. Teveel zieke werknemers vallen nu tussen wal en schip. Duizenden mensen zijn de dupe van de huidige regelgeving. We roepen het kabinet met klem op om de hardheden in de WIA aan te pakken. Ziekte kan iedereen overkomen. Het is daarom nodig dat er dan ook voor iedereen een fatsoenlijk inkomen en bestaan blijft.’

Vervolguitkering

De vervolguitkering is een ander punt, waar mensen in terechtkomen na de periode waarin zij 70% van hun laatstverdiende loon krijgen. Als zij dan geen werk kunnen vinden, dan krijgen ze een uitkering die onder het wettelijk minimumloon ligt. Dat betekent een drastische inkomensval voor mensen.

De aangedragen oplossingen

De vakbonden stellen voor om de grens van bepaling van mate van arbeidsongeschiktheid te verlagen van 35% naar 15%. Daardoor blijft het gros van de mensen die minder dan 35% arbeidsongeschikt is, wel rekenen op een vangnet. Daarnaast stellen de bonden voor om de beoordeling, of iemand wel of niet arbeidsongeschikt is, minder theoretisch te maken. Dat betekent dat je alleen kijkt naar functies die realistisch zijn en passen bij de werkervaring en mogelijkheden.