Na een lange carrière in de zorg en beleidswereld werkte Margreeth meer dan 12 jaar bij NEN, onder andere als consultant. Tot het misliep. Door een arbeidsconflict, waarbij mediation noodzakelijk was, kwam ze in 2009 in de WW terecht. ‘Ik ging weg met een conflict op het werk én thuis liep het spaak.’
Geen tijd om even op adem te komen
Margreeth had drie kinderen, waarvan er twee niet mee konden komen op school. ‘Ik was druk met zorgen, thuis op de been blijven én ondertussen aan het solliciteren.’ Na meerdere afwijzingen besloot ze als zelfstandig ondernemer aan de slag te gaan. Dankzij de WW kon ze dit risico nemen. ‘Het leverde uiteindelijk niet genoeg op, maar ik kon het wél proberen.’
Niet welkom op de arbeidsmarkt
Na haar scheiding verhuisde ze terug naar Zuid-Limburg. Toen haar kinderen zelfstandiger werden, pakte ze het solliciteren weer op. ‘Ik werkte maandenlang fulltime aan netwerken en solliciteren.’ Maar ze kreeg steeds te horen dat ze tweede keus was. ‘Werkgevers kozen voor jongere kandidaten zonder gat in hun cv. Mijn ervaring als ondernemer werkte tegen me.’
‘Leer maar simpel praten’
Een jobcoach stelde voor om haar cv af te stemmen op MBO-niveau. Dan zou ze kans maken op werk met minimumloon. ‘Dat voelde niet als hulp, maar als een ontkenning van wie ik ben en wat ik kan. Daar kon ik niet in mee.’
